Miami, Jamaica en dan weer terug naar Curaxcao
Door: anieksengers
Blijf op de hoogte en volg Aniek
15 November 2010 | Nederland, Amsterdam
Bon tardi allemaal,
Het is weer tijd voor een verhaaltje. Tenminste, dat vind ik. En ik weet dat ik jullie er ook een enorm plezier mee doe ;-).
Vorige week heb ik eigenlijk niet zoveel gedaan. Maandag en dinsdag hier op de patio gezeten. Woensdag uit eten geweest met Michel ( ja, dat is een jongen ). Dat was lekker en gezellig. Donderdagavond was het hier natuurlijk ook 11-11: CARNAVAL! Ik wilde heel graag gaan, maar mijn lichaam liet het niet echt toe. Aangezien ik de volgende dag meteen vanuit stage naar Miami moest ( ik moest van mezelf ).
Daar zo meer over. Nu eerst een leuk verhaaltje over huisdieren.
Ik zat vorige week een keer ’s ochtends op de toilet, toen er opeens vanuit het niets een best wel grote kakkerlak kwam langslopen. Ik schrok natuurlijk best wel. ( ben niet zo van de beestjes ) En de ochtend was opeens niet zo leuk meer.
Nou zullen jullie vast denken: hoe heeft ze dat opgelost in haar eentje. Ik moest en zal dat ding uit mijn huisje hebben, want anders ben ik ‘m straks kwijt. Daar houd ik al helemaal niet van!
Dus toen heb ik een kwartier naar ‘m zitten kijken, haha. ( held! ) en toen uiteindelijk geprobeerd een emmer erop te zetten. Helaas dat mislukte…toen heb ik na 20 minuten dekens gepakt en eroverheen gegooid en heb zo naar buiten gebonjourd. Ik was zo trots op mezelf. Ik was zelfs nog op tijd op stage! :)
Toen was het tijd voor een weekend Miami. We zouden hier vrijdag om 2 uur worden opgehaald door een taxi, die we natuurlijk die dag ervoor al hadden besteld. Hij kwam natuurlijk 20 minuten te laat, maar dat mocht de pret niet drukken. Eenmaal op het vliegveld aangekomen, hebben we meteen ingecheckt. Even wat gegeten en toen door de douane. Het verliep allemaal prima.
Toen we de lucht in gingen kreeg Marieke het (na een uurtje ongeveer) benauwd. Verder niet echt veel mee gedaan: gewoon even met haar gepraat en ze ging even een stukje lopen, misschien dat dit zou helpen. Het ging helaas niet weg, maar het werd alleen maar erger. Ze kreeg ook geen gevoel meer in haar armen en handen. Dus wij het personeel erbij geroepen. Ze stelden allerlei vragen en ze riepen hierna ook meteen om of er een dokter in het vliegtuig zat. Helaas was dit niet het geval en besloten ze haar ( na een aantal belletjes ) aan de zuurstoffles te leggen.
Dat hielp een beetje. Na een tijdje moest Marieke toch de keuze maken: of naar beneden ( dichts bijzijnde was nog Jamaica ) of doorvliegen en het zo volhouden tot Miami. Het personeel legde uit dat ze dit moesten doen, omdat ze anders problemen kregen als het echt fout zou aflopen ( begrijpelijk ).
Ze koos uiteindelijk voor naar beneden. Ik en Manon twijfelde geen moment en besloten met haar mee te gaan. De andere 4 vlogen door naar Miami.
Toen we beneden kwamen stond er al een ambulance en dokters. Eerst kwamen ze allemaal het vliegtuig in en gingen haar onderzoeken, mij en Manon vragen stellen over van alles en nog wat.
Na een half uur gingen wij het vliegtuig uit. Heel veel mensen waren natuurlijk boos, want die misten weer andere vluchten.
Toen werden we in de ambulance gezet en werd Marieke onderzocht op het vliegveld. Het ging inmiddels weer beter met haar, maar ze wilden haar toch door nog een arts laten onderzoeken.
We zaten te wachten en te wachten, want wij konden niet meer terug het vliegtuig in. Ook onze koffers konden niet meer eruit worden gehaald. Dit zou 5 uur duren, omdat alle mensen dan weer opnieuw moest worden gecontroleerd.
We kregen te horen dat ze een hotel voor ons hadden gereserveerd ( op hen kosten ) en een nieuwe vlucht voor morgen hadden geboekt ( op hen kosten ). We moesten alleen de dokter zelf betalen en de taxi naar de apotheek. Het was wel even een raar gevoel, je bent in een raar land en je weet niet wie je kunt vertrouwen. Je kunt veel zeggen, maar de mensen waren daar zo ontzettend vriendelijk. Mijn “slechte” gevoel was opeens weg.
Toen moesten we met de stewardess naar een of ander dorpje in the middle of nowwhere. Helaas was het al donker en hebben we weinig van Jamaica kunnen zien. In ieder geval kwamen we aan bij een ( vrouwelijke ) dokter. Zij heeft Marieke ( weer ) helemaal onderzocht, maar kon verder niks vinden..balen. Marieke kreeg een recept voor valium mee en daar zou ze rustiger van worden. Dat hielp inderdaad. American Airlines had inmiddels een taxi besteld, die ons naar het vliegveld kon brengen. De man heette Max en was ook weer erg vriendelijk. Hij vond dat wij Nederlandse vrouwen alles voor elkaar kregen en dat zijn vrienden wel met ons wilden trouwen. Heerlijk voor mijn ego! We moesten eerst naar een apotheek en hierna gingen we meteen naar ons hotel. Daar kwamen we rond 10 uur 's avonds aan. En we moesten om 4 uur weer opstaan, om het vliegtuig naar Miami om hafl 9 weer te halen ( pff ). Toch hebben we even roomservice in het hotel besteld. Op onze kosten, gewoon even het gevoel mee maken. Even wat vrolijks. We hebben dus helaas alleen maar foto's van Jamaica in het donker en vanuit het uitzicht van het balkon. Verder geen tijd gehad ( geslapen. )
Om 4 uur kregen we een wake up call en om half 5 gingen we weer met meneer Max richting het vliegveld. Daar weer inchecken etc. en wachten tot de vlucht vertrok. We hebben ook echt geluk gehad, want als je naar Jamaica gaat, moet je volgens mijn ingeënt zijn tegen Malaria…
De vlucht duurde maar een uurtje en verliep ( mede door de medicijnen ) goed. Toen ( WEER ) door alle beveiliging. In America gaat het er iets strenger aan toe. Er werden vragen gesteld: wat komt u hier doen, wat studeer je. En je moet een foto laten maken + vingerafdrukken geven.
We hoefden niet op onze koffers te wachten dus we konden meteen een taxi aanhouden die ons naar het hotel bracht. Leuk hoor, die gele taxi’s. Ze rijden overal. Ze beginnen met een tarief van 2,50 dollar en per minuut komt er 0,40 bij ofzo.
Uiteindelijk waren we in het hotel. Het was niet super luxe, maar goed zat! Ook hadden we onze koffers weer. We hebben snel gedoucht en zijn toen met z’n alle gaan shoppen ( natuurlijk ). De jongens die mee waren, zijn ergens op het terras gaan zitten. Wat een mooie winkels btw! Heb er erg veel gezien en ook best wel wat gekocht. ( blijf toch een vrouw hé ). Toen zijn we gesplitst: ik en Marieke gingen de ene kant op en de rest ging nog naar een ander winkelcentrum.
Na een tijdje hadden wij het ook wel gehad en zijn we weer terug gegaan naar het hotel, gedoucht en uit eten gegaan bij een Italiaan. Het was heerlijk. Daar had je een lange boulevard met alleen maar restaurantjes. Bij elk restaurant stond ook een “propper” om je naar binnen te halen. Toch bleef iedereen vriendelijk. Ook in de winkels begonnen ze altijd met: Hello lady’s, how are you. If you need help…
Na het eten hebben we nog wat gedronken bij een ander tentje en zijn we terug gegaan naar het hotel. Erg saai, maar we waren zo kapot van de vorige nacht. De andere waren ook net thuis en zijn heirna nog gaan eten. Wij hebben lekker de tv aangezet en binnen 5 minuten was ik weg. ’s Ochtends zijn we om 8 uur opgestaan, omdat we nog wel wat wilden zien. We zijn gewoon gaan lopen en dan zouden we vanzelf zien wat we tegen kwamen. Helaas ( maar ook weer niet ) waren dit alweer veel winkels.
Na 2 uur hadden we ook dit weer gehad, zijn we uitgecheckt, een broodje gaan eten en nog even op het strand ( South beach Florida ) gaan liggen. Dat klinkt mooi he. We hebben wel veel foto’s gemaakt gelukkig. Zodat er ook bewijs is dat we er echt zijn geweest, haha. Ik heb ook overal kaartjes meegenomen, spullen bewaard ( een krant uit Jamaica met Bob erop ) en de vliegtickets bewaard. Al met al was het wel een leuk weekend, maar we hadden veel te weinig tijd. Anders hadden we vrijdagavond geshopt ( zijn tot 12 uur open ), zaterdag dingen gaan bekijken en zondag lekker naar het strand bijvoorbeeld. Zondag moesten we namelijk ook weer om 1 uur terug naar het vliegveld, want daar ging ons vliegtuig terug naar huis ook weer om 17.10 + een half uur vertraging.
Ik wil daar zeker ooit nog eens terug, maar dan zeker een week. Iemand zin om mee te gaan?? SPAREN!!
Nu zit ik hier weer lekker in mijn eigen appartementje. Heb gister al mijn koffer leeg gemaakt. Moet nu nog best veel doen: school, afwassen, wassen, boodschappen doen, opruimen en ga zo maar door. Heb alleen nergens echt zin in, dus ik ga het denk ik verschuiven naar morgen, hihi. Vanavond gaan we een pizza eten met z’n alle. En morgen moet ik weer naar stage toe.
We hebben morgen op stage een carwashday. Iedereen mag hen auto laten wassen voor 10 gulden, door de leerlingen van onze school. Hiermee willen we geld inzamelen voor de mensen die zwaar zijn getroffen door orkaan Tomas. Erg goed initiatief.
Ik heb nu nog 5 weken stage en dan vakantie. We hebben in de klas ook lootjes getrokken met de leerlingen en ik moet een suprise maken. Ook dat moet ik nog even gaan bedenken, want ik heb hier thuis nog niet echt de middelen ervoor. We vieren sinterklaas op 3 december op school. Wat met kerst de planning is, weet ik niet. Dat horen we nog allemaal.
Verder ga ik deze week weinig doen, want moet even op mijn geld letten en ben best moe van dit weekend.
Dit is denk ik mijn langste verhaal ooit gemaakt, haha. Dus geniet er maar extra van. Ik ga ‘m niet meer nalezen, dus spelfouten onder voorbehoud :-D
Ik zie jullie over 72 dagen! ( Ja, zo snel al ! )
Tot het volgende verhaaltje. Leuk dat jullie allemaal reageren.
Bye dushi’s.
XxXxX
Het is weer tijd voor een verhaaltje. Tenminste, dat vind ik. En ik weet dat ik jullie er ook een enorm plezier mee doe ;-).
Vorige week heb ik eigenlijk niet zoveel gedaan. Maandag en dinsdag hier op de patio gezeten. Woensdag uit eten geweest met Michel ( ja, dat is een jongen ). Dat was lekker en gezellig. Donderdagavond was het hier natuurlijk ook 11-11: CARNAVAL! Ik wilde heel graag gaan, maar mijn lichaam liet het niet echt toe. Aangezien ik de volgende dag meteen vanuit stage naar Miami moest ( ik moest van mezelf ).
Daar zo meer over. Nu eerst een leuk verhaaltje over huisdieren.
Ik zat vorige week een keer ’s ochtends op de toilet, toen er opeens vanuit het niets een best wel grote kakkerlak kwam langslopen. Ik schrok natuurlijk best wel. ( ben niet zo van de beestjes ) En de ochtend was opeens niet zo leuk meer.
Nou zullen jullie vast denken: hoe heeft ze dat opgelost in haar eentje. Ik moest en zal dat ding uit mijn huisje hebben, want anders ben ik ‘m straks kwijt. Daar houd ik al helemaal niet van!
Dus toen heb ik een kwartier naar ‘m zitten kijken, haha. ( held! ) en toen uiteindelijk geprobeerd een emmer erop te zetten. Helaas dat mislukte…toen heb ik na 20 minuten dekens gepakt en eroverheen gegooid en heb zo naar buiten gebonjourd. Ik was zo trots op mezelf. Ik was zelfs nog op tijd op stage! :)
Toen was het tijd voor een weekend Miami. We zouden hier vrijdag om 2 uur worden opgehaald door een taxi, die we natuurlijk die dag ervoor al hadden besteld. Hij kwam natuurlijk 20 minuten te laat, maar dat mocht de pret niet drukken. Eenmaal op het vliegveld aangekomen, hebben we meteen ingecheckt. Even wat gegeten en toen door de douane. Het verliep allemaal prima.
Toen we de lucht in gingen kreeg Marieke het (na een uurtje ongeveer) benauwd. Verder niet echt veel mee gedaan: gewoon even met haar gepraat en ze ging even een stukje lopen, misschien dat dit zou helpen. Het ging helaas niet weg, maar het werd alleen maar erger. Ze kreeg ook geen gevoel meer in haar armen en handen. Dus wij het personeel erbij geroepen. Ze stelden allerlei vragen en ze riepen hierna ook meteen om of er een dokter in het vliegtuig zat. Helaas was dit niet het geval en besloten ze haar ( na een aantal belletjes ) aan de zuurstoffles te leggen.
Dat hielp een beetje. Na een tijdje moest Marieke toch de keuze maken: of naar beneden ( dichts bijzijnde was nog Jamaica ) of doorvliegen en het zo volhouden tot Miami. Het personeel legde uit dat ze dit moesten doen, omdat ze anders problemen kregen als het echt fout zou aflopen ( begrijpelijk ).
Ze koos uiteindelijk voor naar beneden. Ik en Manon twijfelde geen moment en besloten met haar mee te gaan. De andere 4 vlogen door naar Miami.
Toen we beneden kwamen stond er al een ambulance en dokters. Eerst kwamen ze allemaal het vliegtuig in en gingen haar onderzoeken, mij en Manon vragen stellen over van alles en nog wat.
Na een half uur gingen wij het vliegtuig uit. Heel veel mensen waren natuurlijk boos, want die misten weer andere vluchten.
Toen werden we in de ambulance gezet en werd Marieke onderzocht op het vliegveld. Het ging inmiddels weer beter met haar, maar ze wilden haar toch door nog een arts laten onderzoeken.
We zaten te wachten en te wachten, want wij konden niet meer terug het vliegtuig in. Ook onze koffers konden niet meer eruit worden gehaald. Dit zou 5 uur duren, omdat alle mensen dan weer opnieuw moest worden gecontroleerd.
We kregen te horen dat ze een hotel voor ons hadden gereserveerd ( op hen kosten ) en een nieuwe vlucht voor morgen hadden geboekt ( op hen kosten ). We moesten alleen de dokter zelf betalen en de taxi naar de apotheek. Het was wel even een raar gevoel, je bent in een raar land en je weet niet wie je kunt vertrouwen. Je kunt veel zeggen, maar de mensen waren daar zo ontzettend vriendelijk. Mijn “slechte” gevoel was opeens weg.
Toen moesten we met de stewardess naar een of ander dorpje in the middle of nowwhere. Helaas was het al donker en hebben we weinig van Jamaica kunnen zien. In ieder geval kwamen we aan bij een ( vrouwelijke ) dokter. Zij heeft Marieke ( weer ) helemaal onderzocht, maar kon verder niks vinden..balen. Marieke kreeg een recept voor valium mee en daar zou ze rustiger van worden. Dat hielp inderdaad. American Airlines had inmiddels een taxi besteld, die ons naar het vliegveld kon brengen. De man heette Max en was ook weer erg vriendelijk. Hij vond dat wij Nederlandse vrouwen alles voor elkaar kregen en dat zijn vrienden wel met ons wilden trouwen. Heerlijk voor mijn ego! We moesten eerst naar een apotheek en hierna gingen we meteen naar ons hotel. Daar kwamen we rond 10 uur 's avonds aan. En we moesten om 4 uur weer opstaan, om het vliegtuig naar Miami om hafl 9 weer te halen ( pff ). Toch hebben we even roomservice in het hotel besteld. Op onze kosten, gewoon even het gevoel mee maken. Even wat vrolijks. We hebben dus helaas alleen maar foto's van Jamaica in het donker en vanuit het uitzicht van het balkon. Verder geen tijd gehad ( geslapen. )
Om 4 uur kregen we een wake up call en om half 5 gingen we weer met meneer Max richting het vliegveld. Daar weer inchecken etc. en wachten tot de vlucht vertrok. We hebben ook echt geluk gehad, want als je naar Jamaica gaat, moet je volgens mijn ingeënt zijn tegen Malaria…
De vlucht duurde maar een uurtje en verliep ( mede door de medicijnen ) goed. Toen ( WEER ) door alle beveiliging. In America gaat het er iets strenger aan toe. Er werden vragen gesteld: wat komt u hier doen, wat studeer je. En je moet een foto laten maken + vingerafdrukken geven.
We hoefden niet op onze koffers te wachten dus we konden meteen een taxi aanhouden die ons naar het hotel bracht. Leuk hoor, die gele taxi’s. Ze rijden overal. Ze beginnen met een tarief van 2,50 dollar en per minuut komt er 0,40 bij ofzo.
Uiteindelijk waren we in het hotel. Het was niet super luxe, maar goed zat! Ook hadden we onze koffers weer. We hebben snel gedoucht en zijn toen met z’n alle gaan shoppen ( natuurlijk ). De jongens die mee waren, zijn ergens op het terras gaan zitten. Wat een mooie winkels btw! Heb er erg veel gezien en ook best wel wat gekocht. ( blijf toch een vrouw hé ). Toen zijn we gesplitst: ik en Marieke gingen de ene kant op en de rest ging nog naar een ander winkelcentrum.
Na een tijdje hadden wij het ook wel gehad en zijn we weer terug gegaan naar het hotel, gedoucht en uit eten gegaan bij een Italiaan. Het was heerlijk. Daar had je een lange boulevard met alleen maar restaurantjes. Bij elk restaurant stond ook een “propper” om je naar binnen te halen. Toch bleef iedereen vriendelijk. Ook in de winkels begonnen ze altijd met: Hello lady’s, how are you. If you need help…
Na het eten hebben we nog wat gedronken bij een ander tentje en zijn we terug gegaan naar het hotel. Erg saai, maar we waren zo kapot van de vorige nacht. De andere waren ook net thuis en zijn heirna nog gaan eten. Wij hebben lekker de tv aangezet en binnen 5 minuten was ik weg. ’s Ochtends zijn we om 8 uur opgestaan, omdat we nog wel wat wilden zien. We zijn gewoon gaan lopen en dan zouden we vanzelf zien wat we tegen kwamen. Helaas ( maar ook weer niet ) waren dit alweer veel winkels.
Na 2 uur hadden we ook dit weer gehad, zijn we uitgecheckt, een broodje gaan eten en nog even op het strand ( South beach Florida ) gaan liggen. Dat klinkt mooi he. We hebben wel veel foto’s gemaakt gelukkig. Zodat er ook bewijs is dat we er echt zijn geweest, haha. Ik heb ook overal kaartjes meegenomen, spullen bewaard ( een krant uit Jamaica met Bob erop ) en de vliegtickets bewaard. Al met al was het wel een leuk weekend, maar we hadden veel te weinig tijd. Anders hadden we vrijdagavond geshopt ( zijn tot 12 uur open ), zaterdag dingen gaan bekijken en zondag lekker naar het strand bijvoorbeeld. Zondag moesten we namelijk ook weer om 1 uur terug naar het vliegveld, want daar ging ons vliegtuig terug naar huis ook weer om 17.10 + een half uur vertraging.
Ik wil daar zeker ooit nog eens terug, maar dan zeker een week. Iemand zin om mee te gaan?? SPAREN!!
Nu zit ik hier weer lekker in mijn eigen appartementje. Heb gister al mijn koffer leeg gemaakt. Moet nu nog best veel doen: school, afwassen, wassen, boodschappen doen, opruimen en ga zo maar door. Heb alleen nergens echt zin in, dus ik ga het denk ik verschuiven naar morgen, hihi. Vanavond gaan we een pizza eten met z’n alle. En morgen moet ik weer naar stage toe.
We hebben morgen op stage een carwashday. Iedereen mag hen auto laten wassen voor 10 gulden, door de leerlingen van onze school. Hiermee willen we geld inzamelen voor de mensen die zwaar zijn getroffen door orkaan Tomas. Erg goed initiatief.
Ik heb nu nog 5 weken stage en dan vakantie. We hebben in de klas ook lootjes getrokken met de leerlingen en ik moet een suprise maken. Ook dat moet ik nog even gaan bedenken, want ik heb hier thuis nog niet echt de middelen ervoor. We vieren sinterklaas op 3 december op school. Wat met kerst de planning is, weet ik niet. Dat horen we nog allemaal.
Verder ga ik deze week weinig doen, want moet even op mijn geld letten en ben best moe van dit weekend.
Dit is denk ik mijn langste verhaal ooit gemaakt, haha. Dus geniet er maar extra van. Ik ga ‘m niet meer nalezen, dus spelfouten onder voorbehoud :-D
Ik zie jullie over 72 dagen! ( Ja, zo snel al ! )
Tot het volgende verhaaltje. Leuk dat jullie allemaal reageren.
Bye dushi’s.
XxXxX
-
15 November 2010 - 20:37
Mam:
"schrijversechtpaar"?! -
15 November 2010 - 20:53
Pris:
Hey aniek what a story!!! Haha leuk man!!
We beginne je nu steeds meer te misse hoor!! Khad t vd week nog over je zweetreet hahaha !! Nou meis geniet nog lekker van elke dag en elk moment want t vliegt echt voorbij he!! Nou veel plezier nog!! En k kijk al uit naar je volgende verhaaltje!!
Xx priscilla -
15 November 2010 - 21:18
Pap:
He Aniek, heb je net al op skype gesproken, voordat ik de kans had je mail en dit verhaaltje te lezen. Nu dus wel. Mooi dat je in het land van Bob Marley terecht bent gekomen, al was de aanleiding minder. Je weet wel van die pruik die ik van jou niet op mag zetten, zelfs niet met carnaval. Rust ook genoeg en blijf genieten!
-
15 November 2010 - 21:45
Wim En Hanny:
Hoi, hoi,
wat maak je toch veel mee tijdens zo'n buitenlandstage.
Wij wisten niet dat Bob de Bouwer ook al in Jamaica bekend was..........
Nou, effe lekker uitrusten en bijtanken deze week, dan kun je het weekend weer lekker stappen.
Geniet van alles.
Dikke kus van ons XX -
15 November 2010 - 22:22
Anne:
Hi mop, wat een verhaal zeg! Jij maakt nogal niet wat mee daar?! Fijn dat met Marieke alles goed is afgelopen, wat een spannend verhaal hihi. Geniet lekker van alles he?! Ik hoop dat we binnekort een x kunnen skypen maar als ik op msn ben ben jij er niet.. en volgens mij ook andersom! Ik spreek je iig snel, miss woensdagavond skypen?! Ik mis je, xxxxxx -
16 November 2010 - 07:15
Helma:
'T is hier half 8(in de ochtend!) en heb net je verhaal gelezen; ben helemaal wakker!! 'T klinkt allemaal zó leuk en spannend! Rust goed uit en geniet!
Helma XXX -
16 November 2010 - 08:15
Robinnetje!:
Moppiedroppsiesuikerpoppie!
Wat een heftig, leuk, gezellig en romantisch verhaal!
Nou, als je hééééél erg aandringt, ga ik wel een keer mee richting the city!
Hier is het zoals gewoonlijk weer BEHOORLIJK saai. Ik zit nu in mentor les, dus krijg de helft niet mee, omdat Anieks verhaaltje interessanter is!
Vind jou KAI lief!
-
16 November 2010 - 11:21
Jazzy ( Jazske):
Hee Meis!
Zo te zien gaat het hartstikke goed met je en heb je het naar je zin! Leuk joh.. en die tripjes ook helemaal geweldig.. stiekem wel jaloers! Was alleen beetje nieuwschierig naar die boy.. :P hopelijk horen we daar volgende keer meer over anders kan je me altijd mailen he.. ;)! nou ik heb voor me familie thuis ook ff waarbenjij aan gemaakt dus als je je toevallig keer verveeld kan je ook is lezen jazzyhendriks.waarbenjij.nu verhaaltjes zijn lang niet zo leuk als die van jou maar toch.. ;-)! Veel plezier nog daar!
Dikke Kus Jazz -
16 November 2010 - 19:55
Melissa Verbrugge:
he niekki,
wat kun jij mooie verhalen typen zeg!!moet je vaker doen hahah..
ik begin je nu toch wel te missen hoor meid!!
echt super man weekendje miami..ik meld me aan voor een week!!!!dus sparen!!hoop snel weer een verhaaltje te lezen..en succes met je suprise.xoxo melissa -
16 November 2010 - 21:55
Ellen Sengers:
Zo he! Effe in Jamaica en Miami geweest!! Gaaf hoor!! Nog even en je wil helemaal niet meer naar huis toe!!!!
Nou meid, je moet er ook maar lekker van genieten!
En vooral verhalen blijven schrijven om ons jaloers te maken!!
Groetjes Ellen xx -
17 November 2010 - 14:40
Marek:
Hey sis,
super vet verhaal! Geniaal dat je zomaar even naar Jamaica ( ook al was de reden iets minder leuk ) bent geweest :D
Miami klinkt ook vet, toevallig Dexter tegengekomen?
Bedankt nog voor je kaartje en geniet er nog van!
x -
17 November 2010 - 18:16
Lara:
Hee Aniekje,
vet man dat je Miami bent geweest! Lijkt mij ook echt geweldig, maar sparen is niet makkelijk haha. Wij vieren op stage ook 3 december sinterklaas en ik moet ook een surprise maken.. Zo doen we toch nog een beetje hetzelfde, ook al zit jij daar en ik hier in het saaie NL. Op school is het nog steeds zo saai als vorig jaar en ons 'cluppie' mist je droge humor echt! Nou meid, geniet ervan. Dikke kus -
17 November 2010 - 18:33
Mama Marieke:
heej Aniek.
ik wil je nog heeeel erg bedanken dat je bij marieke gebleven bent op jamaica. -
18 November 2010 - 02:27
Michel:
@Mama Aniek: We doen ons best ;)
Ik kan dan ook niet achter blijven om me aan te bieden om mee te gaan naar Miami! Of ergens anders naar toe. Zeker een leuk verhaal om te lezen!!
Tot Vier-op-een-rij! -
19 November 2010 - 09:26
De Fransmannetjes:
Hoi Aniek,
Zo kom je nog eens ergens in de wereld... fijn dat alles toch weer goed is afgelopen. Zijn Sint en Piet ook al bij jullie aangekomen met de Pakjesboot ? Bedankt voor je lieve kaartje.
Groetjes vanuit 't Ven -
19 November 2010 - 11:17
Yvonne:
Had het hele verhaal natuurlijk al van je moeder gehoord, maar als ik het zo lees........Te Gek!!! Nog meer van die 'uitstapjes' in de planning? Wij fietsen wel een keer naar Niftrik......ook leuk!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
